چگونه یک راننده خوب باشیم؟
امور مربوط به رانندگی از آن جهت که اموری غیرقابل پیش بینی بوده که دائماً اتفاق می افتند و امور خطرناکی را شامل می شوند، مسایل هیجانی چالش برانگیزی هستند. رانندگان در این امر بسیار متفاوتند. بسیاری از رانندگان این شرایط را تنشی هیجانی تلقی کرده ودر نتیجه مقابله و برخورد با آن را دشوار می دانند. از سوی دیگر رانندگان اغلب دارای انگیزه رقابت جویی بوده و از آزردگی هیجانی خود، آگاه نیستند. این امر انگیزه ها و اهداف آنان را متاثر ساخته و موجب تحریف تفکر راننده و افزایش هیجانات خارج از کنترل فرد می شود. توجه به مفهوم هوش هیجانی به عنوان سازه روانشناختی که با داشتن مولفه های درون فردی و بین فردی تمامی مناسبات فرد را با خود و دنیای پیرامونش دستخوش تغییر می سازد از اهمیت ویژه ای در رانندگی برخوردار است .
مهارت ذهن
ذهن، به معنی فکر و عقل معنا شده است! اگر ذهن انسان نبود، شاید برخی از افکار و واقعیت هایی که اعتباری اند، وجود نداشتند. انرژی ذهن، بسیار با ارزش است و توانایی در کنترل این انرژی و به کار گیری آن در مسیری ارزشمند، باعث رشد و ارتقای انسان می گردد.
داشتن این مهارت در حین رانندگی به ما کمک می کند تا ذهن خود را در یک مسیر مشخص، هدایت و مدیریت نمائیم. ذهن را نباید در رانندگی با افکار و اعمال مختلف، بیهوده مشغول کرد و انرژی آن را صرف صحبت کردن با سرنشینان خودرو یا تلفن همراه نمود! انرژی ذهن باید صرفاً به رانندگی معطوف شده تا بتوان در زمان لازم، آن را به کار گرفت و در مقابل خطرات و موانع، عکس العمل مناسب داشته باشیم.
مهارت كنترل خودرو:
اين كه چطور بتوانيم خودرو را در هر مكان، زمان و در هر شرايطي كنترل نمائيم؟
اين كه چطور بتوانيم عوامل خطرزا را پيش بيني و خنثي نمائيم؟
مهارت كنترل رفتار:
اين كه چطور بتوانيم از رفتار و حركاتي كه باعث آزردگی و اذیت ديگران مي شود، پرهيز نمائيم؟ رفتارهایی مانند ناسزا گويي، استفاده از نوربالا، بوق زدن مکرر، تغيير مسير ناگهاني، تعقیب و گريز و ... كه باعث به وجود آمدن استرس در خود و ديگران شده و باعث بروز رفتاري مشابه و تحريك آميز در راننده ي مقابل مي شود.
اين كه چطور بتوانيم قوانین راهنمایی و رانندگی را در هر مكان و زمان و در هر شرايطي، رعايت نموده و هرگز آن ها را به خاطر منافع شخصي زير پا نگذاريم؟ حركات نمايشي و مارپيچ، سرعت غیرمجاز، عبور از خيابان يك طرفه، عبور از چراغ قرمز، حرکت با دنده عقب در اتوبان، عدم استفاده از کمربند ایمنی و ... از این جمله هستند.
روانشناسي و رانندگی
به طور كلي روانشناسي همان مطالعه رفتار انسان ها و بررسي ذهن و آثار و احكام آن است. ذهن نيز همان عمل عقل است و اعمال ذهني نتيجه ي فعل و انفعالات مغز و ساير مراكز عصبي است.
يك روانشناس مي تواند فكر و ذهن افراد را در يك نگاه بخواند و او را تا حد زيادي شناسايي نمايد، همچنين او مي تواند با استفاده از روش هاي مختلف، اصول اوليه ي مربوط به رفتار انسان ها را كشف نمايد.
همان گونه كه همه ي ما مي دانيم، در تمام جوامع، انسان هايي با افكار و رفتارهاي مختلف وجود دارند. به مفهومي ديگر، شخصيت ها و ويژگي هاي اخلاقي هر فرد از يك جامعه به جامعه اي ديگر متفاوت است. مطمئناً اگر بخواهيم عوامل و سر منشأ اين گونه تفاوت ها را جويا شويم به عواملي همچون مشكلات روحي و رواني، اقتصادي، خانوادگي و امثال آن برخورد خواهيم نمود.
خويشتن داري انصاف بخشش و گذشت صبوري و متانت
در رانندگي نيز، اخلاق به دليل ارتباط تنگاتنگ انسان ها با هم، نقش بسيار مهمي ايفا مي كند. رانندگي و اخلاق هر دو مكمل يكديگر هستند. به آن معنا كه رانندگي بدون اخلاق و اخلاق بدون رانندگي به تنهايي نمي تواند جامعه را به سمت نظم اجتماعي هدايت نمايد. كسي كه نسبت به رعايت قوانين و مقررات و حقوق ديگران بي تفاوت بوده و تعهدي از خود نشان ندهد، مسلماً در زندگي شخصي خويش نيز نمي تواند به يك سري از اصول و خصوصيات انساني و اخلاقي پايبند باشد.